O SÉCULO DE OURO
(atento o seguinte video)

TAREFA 3

O Século de Ouro español foi un período de florecemento da arte e a literatura en España. O seu inicio non sería antes de 1492, co fin da Reconquista, as viaxes de Cristóbal Colón ao Novo Mundo, e a publicación da Gramática castelá de Antonio de Nebrija; a morte do último gran escritor, Pedro Calderón da Barca, que faleceu en 1681, é xeralmente considerada como o fin do Século de Ouro español das artes e as letras.

O Líder Robot busca apoios entre os eruditos do século de Ouro, os seus preferidos: escritores díscolos e pintores da corte, os que máis preto áchanse dos reis.
Pescuda con quen contará a alianza para os seus plans e informa á resistencia...Unha pista sobre o teu contacto:

Érase un hombre a una nariz pegado,
érase una nariz superlativa,
érase una nariz sayón
y escriba,
érase un peje
espada muy barbado.
Era un reloj de sol mal encarado,
érase una alquitara
pensativa,
érase un elefante boca arriba,
era Ovidio Nasón más narizado.
Érase un espolón de una galera,
érase una pirámide de Egipto,
las doce tribus de narices era.
Érase un naricísimo infinito,
muchísimo nariz, nariz tan fiera,
que en la cara de Anás
fuera delito.

1. CERVANTES

a) Pescuda sobre Cervantes:

1 Cal é o seu nome completo?
2. Onde naceu?
3. Cal é a súa data de nacemento?
4. Como se chamaron os seus pais?
5. Por que lle chamaban "o manco de Lepanto"
6. Cando se publicou a primeira parte do Quixote?
7. Nomea os títulos de outras obras súas
8. Cando morreu?

El Quijote:

b) Quen é quen? Averigua quen é cada unha das personaxes do Quijote completando o puzzle, cando o teñas listo copiao no teu caderno:

c) Enfrontámonos agora ao desafío de escribir unha nova aventura de don Quijote e Sancho Panza.
Individualmente, escribiremos un texto no que os nosos dous personaxes (don Quijote e Sancho) sexan os protagonistas dunha historia como as que lemos...

O texto terá que ter catro parágrafos e terá que empezar coa frase: "Certa vez, indo don Quixote e Sancho por..."
O segundo parágrafo empezará con "A continuación" ou "Despois"...

O terceiro comeza con "Entón", "De súpeto" e o cuarto parágrafo comezará por "Para terminar", "Por último"...
Para ter algunhas pistas, non nos esquezamos de que don Quixote soñaba con ser un cabaleiro e axudar aos débiles e que as súas aventuras non adoitaban acabar como el esperaba.
 

2. CULTERANISMO VS CONCEPTISMO: GÓNGORA VS QUEVEDO

Moitas veces a vida dunha persoa é decisiva para comprender a súa obra, forma de pensar e actuar.
Imos comparar as vidas e obras destes dous grandes autores.
VIDA: Fixa a túa atención en detalles como a súa ascendencia, educación recibida, crenzas...
OBRA: Fixa a túa atención en detalles como os temas tratados, o estilo, a composición da métrica...

A estratexia do Líder para crear un a animadversión entre os dous grandes poetas do século de ouro deu os seus froitos. Góngora e Quevedo son xa inimigos acérrimos.
A túa misión consiste en que as augas volvan ao seu leito. Utiliza o que aprendiches e escribe un rap no que se vexan as cualidades dos dous autores...

3. LOPE DE VEGA Y CALDERÓN DE LA BARCA: O TEATRO DO SÉCULO DE OURO

O teatro do s. XVII converteuse nun espectaculo popular, que necesitou de espazos propios para desenvolverse. Neste contexto, xorden os chamados currais de comedias, que na súa orixe eran patios interiores de casas, nos que se habilitaba un dos laterais como escenario. Os corralas de comedias mostraban a seguinte distribución:

O público distribuíase por clases sociais e sexo:
- na cazola atopábanse as mulleres
- no patio, tamén coñecido como patio de mosqueteiros, atopábanse os homes (podían estar de pé ou sentar nas bancadas laterais)
- as xanelas e balcóns das casas, os aposentos, destinábanse aos membros das clases altas. Estes espazos estaban cubertos, polo que eran máis cómodos e íntimos, porque dispoñían de celosías.
- o faladoiro, era o espazo máis elevado e destinábase aos relixiosos
- na alojería servíase unha bebida chamada “aloxa”, composta de mel, auga e especias aromáticas, e comida.
As representacións en principio de celebraban un día á semana, os domingos, pero coa profesionalización das compañías, o éxito do teatro e a proliferación de dramaturgos, popularizouse durante todo o século como un “espectáculo de masas”.

1. Vaia lea. Os sicarios do Líder mesturaron os títulos de obras de Calderón e Lope. Axúdanos a separalas:

FUENTEOVEJUNA:

Acabas de ver o resumo dunha obra de teatro que pertence ao xénero dramático.

a) Que características ten unha obra deste tipo?

b) Fai un pequeno resumo do tema principal da obra

4. VELÁZQUEZ

AS MENINAS:

As meninas (como se coñece a este cadro desde o século XIX) ou A familia de Felipe IV (segundo descríbese no inventario de 1734) considérase a obra mestra do pintor do Século de Ouro español Diego Velázquez. Acabado en 1656, corresponde ao último período estilístico do artista, o de plena madurez. É unha pintura realizada ao óleo sobre un lenzo de grandes dimensións formado por tres bandas de tea cosidas verticalmente, onde as figuras situadas en primeiro plano represéntanse a tamaño natural.

Visita o cuadro no Lugar onde se atopa, o Museo del Prado:

https://www.museodelprado.es/coleccion/obra-de-arte/las-meninas/9fdc7800-9ade-48b0-ab8b-edee94ea877f

Saberías decir o nome das persoas que aparecen no cuadro. Fai unha lista colocando a cada número o nome que lle corresponde.

O misterio das Meninas (limpeza de sangue):
O cadro de «As Meninas» que pintou Diego Rodríguez de Silva e Velázquez en 1656 non era exactamente igual á obra mestra que hoxe atrae as miradas no Museo do Prado. Un detalle non foi incluído polo artista cando retratou á familia de Felipe IV no Cuarto do Príncipe do Alcázar de Madrid. Non se sabe cando se engadiron esas pinceladas, aínda que por forza incorporáronse polo menos tres anos despois. Si queres descubrir éste e algún detalle misterioso mais visita esta ligazón: https://www.lavanguardia.com/cultura/20190728/462783498278/las-meninas-enigmas-misterios-velazquez-museo-del-prado.html#foto-3

LIMPEZA DE SANGUE:

Calidade de non ter antepasados penados por algún delito, de relixión hereje, ou de raza considerada deshonrosa, que antigamente se esixía para determinados fins.
A limpeza de sangue era condición indispensable para acceder a diversos cargos.